Neyyir Abdü’l-halîm Dede’nin divanı Sadık ERDEM tarafından yayıma hazırlanarak Dîvân: İnceleme-Tenkitli Metin-Metnin Bugünkü Türkçesi-Sözlük adıyla Türk Dil Kurumunun 1272. yayını olarak edebiyat araştırmacılarının hizmetine sunuldu.

   Şiirlerinde Neyyir mahlasını kullanan Abdü’l-halîm Dede, XVIII. yüzyılda yaşamış Mevlevi şairlerden olup İstanbul doğumludur. Kendisi de bir Mevlevi şair olan Esrar Dede, Tezkire’sinde Neyyir’i “Ruhu olgunluklarla bezenmiş Şeyh Gâlib’in bilgiler dolu meydanının hizmetine baş koymuş, iyiliksever, güzel huylu terbiyesi sayesinde sanat ve marifetler tahsil etmiştir.” ifadeleriyle tanıtır. Neyyir’in divan edebiyatının zirve şairi Şeyh Gâlib’in yanında yetişmesi sanatını olumlu, ününü ise olumsuz etkilemiştir. Söylediği pek çok beyit kendisinden önceki şairlerden üstünlük gösterirken Şeyh Gâlib ile aynı asırda edebî mahfillerde bulunuşu onun daha az tanınmasına sebep olmuştur. Açık ve düz anlatım yerine kapalı ve mecazlı, güç ve anlaşılır bir şiir dili olan Sebk-i Hindî akımı onun şiirlerinde görülür. Şiirlerinde halk dilinden kelime ve deyimlere de yer verir.